Με την Αριστερά της ανατροπής, για το ΟΧΙ μέχρι τέλους!

Το τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, το συνολικό τοπίο που συνθέτει η κοινωνική καταστροφή, το βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.Η επίθεση των κυβερνήσεων, του ΔΝΤ , της ΕΕ και όλων των υπερεθνικών μηχανισμών τους, έχει βυθίσει την κοινωνική πλειοψηφία στη φτώχεια και στην ανέχεια με την ανεργία να έχει φθάσει σε πρωτοφανές μεγάλο ποσοστό, κατακτήσεις δεκαετιών να καταργούνται με πραξικοπηματικούς τρόπους,την παιδεία και την υγεία να διαλύονται και να γίνονται προνόμια λίγων κι εκλεκτών , τον εργασιακό μεσαίωνα και την εργοδοτική τρομοκρατία να δημιουργούν ένα ασφυκτικό τοπιο για τον κόσμο της εργασίας.Σε συνέχεια όλων αυτών, το καλοκαίρι που πέρασε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο το οποίο έρχεται να συνεχίσει και να βαθύνει την αντεργατική λαίλαπα της τελευταίας πενταετίας

Βέβαια στην αντίπερα όχθη ζήσαμε και έναν πλούσιο, πολύμορφο και αντιφατικό παλλαϊκό ξεσηκωμό, σε όλες τις εκφράσεις του, από τις απεργίες και τις Πλατείες μέχρι και το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5^ης Ιουλίου, που έρχεται ως συνέχεια όλων των μεγάλων κινημάτων που προηγήθηκαν, είναι απόδειξη πως υπάρχει μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού που έχει πραγματική διάθεση σύγκρουσης με τις πολιτικές της καταστροφής. Το βροντερό και ταξικό «ΟΧΙ» που φώναξε ο λαός, κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς που δέχτηκε για να ψηφίσει «ΝΑΙ» καθώς οι πραξικοπηματικές παρεμβάσεις και η ταλαιπωρία ήταν καθημερινότητα λόγο της συνολικής κατάστασης που επικρατούσε, παρουσιάζει μια πραγματική δυναμική θέληση για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.

Σε όλους αυτούς τους αγώνες πρωταρχικό ρόλο έπαιξε και η νεολαία. Μάλιστα στο δημοψήφισμα τοποθετήθηκε σχεδόν σύσσωμη υπέρ του «ΟΧΙ». Καθώς αναγνωρίζει πως το μέλλον της δεν είναι το διαλυμένο εκπαιδευτικό σύστημα, η ανεργία , η επισφάλεια, τα voucher ,η εκμετάλλευση και η φτώχεια. Για αυτό πάλεψε και θα συνεχίζει να παλεύει για ένα μέλλον δικαιοσύνης, ελευθερίας, ζωής και όχι επιβίωσης. Ένα μέλλον που θα κερδηθεί μέσα από αγώνες και εξεγέρσεις που πηγάζουν από την οργή και τα όνειρά της. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, καλείται σήμερα να πάρει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε το λαϊκό ΟΧΙ μέχρι τέλους απέναντι στις πολιτικές τών μνημονίων και της ΕΕ να οργανωθεί, να ενισχυθεί και να συγκροτηθεί στο δρόμο με όρους κινήματος στους αγώνες που έρχονται

Σε αυτό ακριβώς το φόντο, εμείς τοποθετούμαστε με σαφήνεια: Για μας, τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Συνεχίζουμε να παλεύουμε, στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού, προτάσσοντας τον αγώνα για την ανατροπή των μνημονίων και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που επιβάλλουν οι εκφραστές του κεφαλαίου εντός και εκτός συνόρων, με την αριστερά που δεν υποτάσσεται και δεν τσιμπάει σε ψευτοδιλήμματα, αλλά δίνει καθαρές απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της εποχής

Με τη πεποίθηση ότι ο οργανωμένος λαός μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις, για να γίνει επιτέλους νοικοκύρης στον τόπο του,

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.... ΟΧΙ μέχρι τέλους!

ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟΠΟ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΛΠΙΔΑ

Το τελευταίο διάστημα εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες μετακινούνται από τον ισοπεδωμένο τόπο τους αναζητώντας μια δεύτερη ευκαιρία επιβίωσης στην Ευρώπη. Η αδίστακτη ιμπεριαλιστική πολιτική απολυταρχικών στρατών δεν αφήνει περιθώρια παραμονής στην εμπόλεμη ζώνη για τον άμαχο πληθυσμό. Έτσι γινόμαστε μάρτυρες ενός από τα μεγαλύτερα μεταναστευτικά των τελευταίων ετών, μιλάμε για το ξήλωμα του κοινωνικού ιστού μιας ολόκληρης χώρας.

Τέτοιας κλίμακας και επικινδυνότητας στρατοί δεν μπορούν να είναι αυτοδημιούργητοι αλλά χρειάζονται στήριξη από ισχυρότερες δυνάμεις. Έτσι λοιπόν η Ε.Ε και οι Η.Π.Α που τώρα υποκριτικά δείχνουν τον προβληματισμό τους ήταν εκείνες που για την εξυπηρέτηση συμφερόντων τους, παρείχαν στήριξη στους ισλαμοφασιστες του ISIS, ως κομμάτι της ευρύτερης δρομολογούμενης αποσταθεροποίησης της περιοχής. Είδαμε πρόσφατα και την Τουρκία, μετά από παραινέσεις του ΝΑΤΟ να μπαίνει στον χορό του πολέμου, βομβαρδίζοντας θέσεις των Κούρδων ανταρτών του PKK που ηρωικά υπερασπίζονται την αυτοδιάθεσή τους απέναντι στο ISIS.

Μέσω της Ελλάδος, οι πρόσφυγες αναζητούν μια διέξοδο προς την κεντρική Ευρώπη. Ο πρώτος Ευρωπαϊκός σταθμός του ταξιδίου των μεταναστών είναι τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου. Εκεί σαν να μην έφταναν οι δύσκολες και απάνθρωπες συνθήκες εκμετάλλευσης για να φτάσουν στα νησιά, με λαθρέμπορους που τους χρεώνουν γιγαντιαία ποσά για την μετακίνηση τους, έρχονται αντιμέτωποι με την αφιλόξενη κερδοσκοπική συμπεριφορά ορισμένων κατοίκων. Στη συνέχεια αναγκασμένοι να στοιβάζονται κατά χιλιάδες σε λιμάνια και γήπεδα περιμένουν την ταυτοποίηση τους από τις αρχές για να μπορέσουν να συνεχίσουν στην Ευρώπη. Διαδικασία που αργεί εξαιτίας της προβληματικής γραφειοκρατίας της Ελλάδος και της ολιγωρίας των αρχών, που έπρεπε να περάσει ο Αύγουστος για να στείλουν προσωπικό και υλικό. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουν να αντιμετωπίσουν και τους νεοναζί της ΧΑ και διάφορους ομοϊδεάτες τους που είτε με θρασύδειλες δολοφονικές επιθέσεις, είτε με θεωρίες συνωμοσίας γύρω από την ταυτότητα των προσφύγων (τους θεωρούν επικίνδυνους τζιχαντιστές (!?) ), ποτίζουν την κοινωνία μας με το ξενοφοβικό και ρατσιστικό τους δηλητήριο.

Παρόλη την απάνθρωπη και ζοφερή κατάσταση μέσα στη οποία προσπαθούν να επιβιώσουν αυτοί οι άνθρωποι, οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης των λαών δεν δείχνουν να συγκινούνται .Αντίθετα. επιλέγουν να κλείσουν και να θωρακίσουν τα σύνορα τους με συρματοπλέγματα και έντονη στρατιωτική περιφρούρηση (βλ. Ουγγαρία). Ενώ δε πρέπει να ξεχνάμε ότι εδώ και χρόνια ακριβώς εξαιτίας των πολιτικών της ΕΕ, χιλιάδες μετανάστες μένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας. Ενώ, όταν πρόκειται για την εξυπηρέτηση των βιομηχάνων και της οικονομικής ελίτ ,βλέπουμε πως η Γερμανία είναι διατεθειμένη να ανοίξει τα σύνορα για συγκεκριμένο πλήθος μεταναστών, αξιοποιώντας ευκαιριακά τις συνθήκες Δουβλίνο 2 και Σέγκεν.

Σ’ αυτήν την κατάσταση, εμείς στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των προσφύγων για επιβίωση. Μέσα από δομές αλληλεγγύης προσπαθούμε να απαλύνουμε των πόνο των ξεριζωμένων, αρνούμενοι να ξεχάσουμε ότι κι παππούδες μας υπήρξαν πρόσφυγες, κι οι γονείς μας μετανάστες. Καλούμε σε στήριξη τέτοιων πρωτοβουλιών, αντιστεκόμαστε στην ναζιστική συμμορία της ΧΑ και τον ρατσισμό. Η Αλληλεγγύη, το όπλο των λαών!
Πόλεμο στον πόλεμο των Ιμπεριαλιστών!