Thursday, October 1, 2015

Σηκώνουμε τα πανιά κόντρα στον καιρό!



''Δεν υπάρχει άλλος δρόμος'', '' δεν υπάρχει εναλλακτική'' διατυμπανίζουν εδώ και πέντε χρόνια κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων, κυρίαρχα ΜΜΕ, μεγαλοκαθηγητάδες και «διανοούμενοι».. Και πώς άλλωστε να κάνουν κι αλλιώς, μιας που στο ίδιο έργο θεατές θέλουν να παραμείνουμε, να μην δούμε τις δυνατότητες που έχουμε να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο, να διατηρήσουν τα προνόμιά τους στο ακέραιο, να εφαρμόσουν τις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές που επιβάλλουν οι εκφραστές του κεφαλαίου (ΕΕ, κυβερνήσεις, ΕΚΤ, ΔΝΤ κτλ)..
Μπαίνοντας στο πανεπιστήμιο καταρρέουν σιγά σιγά οι προσδοκίες που είχες όταν ήσουν μαθητής για δημόσια παιδεία , μόρφωση και επαγγελματική αποκατάσταση βγαίνοντας από αυτό. Μια όλο και πιο ασφυκτική καθημερινότητα που σχεδίασαν για εμάς, χωρίς εμάς σε περιμένει. Θα δυσκολεύεσαι να κοιτάξεις πέρα από το αβέβαιο παρόν και μέλλον γιατί ακριβώς σύμφωνα με τα λεγόμενα τους δεν υπάρχει εναλλακτική ...

Όταν σκέφτεσαι πως δύσκολα τα βγάζεις πέρα, εσύ και η οικογένεια σου, γιατί μειώνουν μισθούς και συντάξεις,  δεν υπάρχει εναλλακτική
Όταν ακούς πως αύριο δε θα έχεις δουλειά, θα ζεις στην ανασφάλεια και στην εργασιακή περιπλάνηση, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, δεν υπάρχει εναλλακτική
Όταν πετσοκόβουν και σπάνε το δίπλωμά σου και τα επαγγελματικά σου δικαιώματα, και την ίδια στιγμή αναγνωρίζουν αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων, των ΚΕΚ, ΙΕΚ κ.α., δεν υπάρχει εναλλακτική
Όταν δε σε αφήνουν να σηκώσεις κεφάλι όλο το εξάμηνο, με συνεχείς προόδους, εξετάσεις , μαζικά κοψίματα και αυταρχικότητα, δεν υπάρχει εναλλακτική
Όταν η κρατική χρηματοδότηση για την παιδεία πετσοκόβεται ολοένα και περισσότερο,  με αποτέλεσμα την καταστροφή και διάλυση των δημόσιων πανεπιστημίων την ίδια στιγμή που προωθούνται τα πλήρως αναδιαρθρωμένα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια,   δεν υπάρχει εναλλακτική
Όταν, σαν λογικό επακόλουθο, εντείνεται η παρουσία επιχειρήσεων στις σχολές, με στόχο την παραγωγή καινοτομίας και έρευνας προς όφελος δικό τους, ενώ νόμιζες πως το πανεπιστήμιο ήταν χώρος δικός σου και ανοιχτός στην κοινωνία, δεν υπάρχει εναλλακτική
Όταν καταλαβαίνεις πως επιχειρήσεις καθορίζουν το τι μαθαίνεις ανάλογα με τα συμφέροντά τους και όχι ανάλογα με τα δικά σου, δεν υπάρχει εναλλακτική
Όταν απογοητεύεσαι επειδή δε θα έχεις δωρεάν στέγαση για να σπουδάσεις μακριά από το σπίτι σου, δε θα έχεις δωρεάν σίτιση και μετακίνηση κι ας μην έχεις λεφτά,  δεν υπάρχει εναλλακτική
Και αφού σε έπεισαν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική μάλλον πρέπει να ακολουθήσεις τον ατομικό δρόμο τόσο εντός πανεπιστημίου όσο και αύριο σαν εργαζόμενος. Πρέπει να ανταγωνιστείς τον διπλανό σου ,να κολυμπήσεις στην κοινωνική κόλαση μήπως και... γιατί είσαι μόνος.
                                                 Είσαι, όμως, στ’ αλήθεια μόνος?
Ποτέ δεν είσαι μόνος σου, αυτή είναι η αλήθεια. Κατ’ αρχάς, με το που γράφεσαι στη σχολή, γίνεσαι και μέλος του φοιτητικού συλλόγου και μπορείς και πρέπει να συμμετέχεις ενεργά σε αυτόν. Μέσω του συλλόγου, προσπαθούμε να παλέψουμε για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα και τις ανάγκες μας , απέναντι σε όσους καταδικάζουν το μέλλον μας, διαλύουν την κοινωνία και την παιδεία.  
Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, κανονίζουμε να συζητήσουμε, να οργανωθούμε και να δράσουμε μέσω των γενικών συνελεύσεων του φοιτητικού συλλόγου. Εκεί, ο καθένας έχει το δικαίωμα να μιλήσει, να πει την άποψή του για κάθε τι που τον προβληματίζει μέσα στη σχολή, στο πανεπιστήμιο, στην εκπαίδευση, στην ίδια την κοινωνία. Κι αφού συζητήσουμε, αποφασίζουμε  συλλογικά. Η Συνέλευση είναι και πρέπει να είναι το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικό κύτταρο του Φοιτητικού Κινήματος, καθώς είναι μία διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω που δίνει τη δυνατότητα σε όλους να γράψουν την πολιτική με τα ίδια τους τα χέρια.
Ας στείλουμε λοιπόν την έλλειψη εναλλακτικής (TINA όπως έλεγε η πριγκίπισσα της νεοφιλελεύθερης επέλασης Θάτσερ ) επιτέλους από εκεί που ήρθε, μαζί με τους πολιτικούς της εμπνευστές, να μη φοβηθούμε τον άλλο δρόμο, ο οποίος υπάρχει και μένει μόνο να τον αναζητήσουμε στον ανυποχώρητο αγώνα. Ήρθε η ώρα να παλέψουμε και να κερδίσουμε αυτά που μας αξίζουν, με όπλο την συλλογική διεκδίκηση και τις γενικές μας συνελεύσεις.
 Συμμετέχουμε στην ΕΑΑΚ (Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση) και είμαστε γέννημα όλων των αγώνων του φοιτητικού κινήματος από τη δεκαετία του ’90. Από τους νόμους Κοντογιαννόπουλου το ΄90-΄91, φτάνουμε στους αγώνες του ΄06-΄07 και την εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08, ως και σήμερα, απέναντι στην κατεδάφιση του πανεπιστημίου.
Τί είναι η Ανεξάρτητη Αγωνιστική Πρωτοβουλία ηλεκτρολόγων:
Σχήμα: Δεν είμαστε παράταξη. Δεν παίρνουμε γραμμή ούτε χρηματοδοτούμαστε από κάποια κομματικά γραφεία. Παράγουμε εμείς οι ίδιοι την πολιτική και τον τρόπο δράσης μας, μέσα από την αμεσοδημοκρατική διαδικασία του σχήματος που είναι ανοιχτό σε όλη τη σχολή.
Αριστερό: γιατί απέναντι στις λογικές του ατομικού δρόμου και της κυρίαρχης πολιτικής, προτάσσουμε τον συλλογικότητα και την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας
Ανεξάρτητο: Από την αστική πολιτική και την κυρίαρχη ιδεολογία.  Δεν οδηγούμαστε από κανένα - λογοδοτούμε μόνο στον κόσμο της σχολής, επειδή πιστεύουμε ότι την πολιτική πρέπει να διαμορφώνει ο κόσμος τον οποίο αφορά και επηρεάζει.

Επιλέγουμε το δύσβατο δρόμο της μαχόμενης αριστεράς, μιας αριστεράς που σπάει την ανάθεση και την αναμονή. Αφήνοντας πίσω την πεπατημένη και τις ηττοπαθείς λογικές της παραδοσιακής αριστεράς χαράζουμε ένα νέο δρόμο, το δρόμο του αγώνα μέχρι τέλους, το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής!