ΑΑΠη σχήμα της ΕΑΑΚ

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τους ΗΜΤΥ, το φάντασμα του ορίου δήλωσης..

Μιας που οι τελευταίοι πήραν την επιλογή να οργανώσουν μεγάλη δεξίωση που προσέφεραν οι καθηγητές μας στους νεοεισαχθέντες για να τους παρουσιάσουν την σχολή μας, παρουσίαση που βέβαια μάλλον περιέγραφε μια άλλη σχολή και όχι την δικιά μας, θα θέλαμε και εμείς να σας εμφανίσουμε τι ήταν κρυμμένο πίσω από τις κουρτίνες…

Την περσινή χρονιά οι καθηγητές του τμήματος αποφάσισαν να ξεθάψουν ένα μέτρο από το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Το μέτρο του ορίου δήλωσης. Μέτρο το οποίο ο φοιτητικός σύλλογος έχει καταδικάσει , με μαζικότατες και μεγάλης διάρκειας κινηματικές διαδικασίες , κατ επανάληψη στο παρελθόν. Παρόλα αυτά, κι επειδή μάλλον το πάθημα δεν έγινε μάθημα για τους καθηγητές μας, γινόμαστε για ακόμη μια φορά θεατές στο ίδιο έργο..

Έτσι, Όποιος παρακολούθησε την εν λόγω εκδήλωση θα του δημιουργήθηκε η εντύπωση πως οι φοιτητές του  Η.Μ.& Τ.Υ θα έχουν τον χώρο και τον χρόνο να ασχοληθούν και να εμβαθύνουν σε ένα πραγματικά ευρύ αντικείμενο, καθώς και να αναπτύξουν μία πληθώρα  δραστηριοτήτων εντός και εκτός σχολής. Και ενώ ο καθένας θα φανταζόταν τη φοιτητική του  ζωή κάπως έτσι, σύντομα θα καταλάβει ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική.                         

Ας ξεκινήσουμε με μερικές παρατηρήσεις : Συζητώντας με καθηγητές σας αλλά και  με συναδέλφους σας θα παρατηρήσετε ότι γενικά οι φοιτητές δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Ειδικά, οι καθηγητές, θα σχολιάσουν ότι οι φοιτητές δεν παρακολουθούν τις διαλέξεις, δεν διαβάζουν, δεν περνάνε τα μαθήματα στην ώρα τους. Κι επειδή κανείς δεν σπουδάζει από χόμπυ και όλοι θέλουμε να τελειώσουμε, κάπου το πράγμα χωλαίνει.

Ας δούμε όμως το κλίμα που καλούμαστε να φοιτήσουμε. Η κοινωνική και οικονομική καταστροφή των τελευταίων χρόνων έχει φέρει δραματικές συνέπειες στην ζωή μας και στο Πανεπιστήμιο. Η ανεργία έχει φθάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, αρκετοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν για να συντηρούνται, ενώ δημόσια αγαθά όπως η σίτιση και η στέγαση καλύπτουν ένα μικρό μέρος των φοιτητών και η μετακίνηση  δεν είναι δωρεάν. Η  υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων έχει ως συνέπεια  να υπολειτουργούν,  ενώ η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση εντατικοποιεί τις σπουδές μας, «σπάει» το πτυχίο μας στα δύο(3+2 χρόνια ) κάτι το οποίο όχι μόνο ελλοχεύει  κινδύνους για την εργασιακής μας προοπτική, αλλά θέτει και υπό διακύβευση το γνωστικό μας αντικείμενο αυτά τα χρόνια που σπουδάζουμε. Σε αυτό το πλαίσιο προωθούνται εδώ και χρόνια από κυβερνήσεις, υπουργεία και διατάξεις της Ε.Ε. και άλλες μεταρρυθμίσεις. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτόν των μεταρρυθμίσεων  είναι και το όριο δήλωσης.

Κατά συνέπεια, οι καθηγητές μας  αποφάσισαν  να κρύψουν κάτω από το χαλάκι ΟΛΑ τα προβλήματα της εκπαιδευτικής διαδικασίας (έλλειψη υποδομών σε εργαστήρια, έλλειψη προσωπικού, καθηγητές που αδιαφορούν για την εκπαιδευτική διαδικασία και μαζικά κοψίματα στις εξεταστικές) και να μας επιβάλουν το όριο δήλωσης.

*ERROR 404*/logic not found/

Τι έγινε λοιπόν την περσινή χρονιά;

Τον Σεπτέμβρη του 2014 σαν φοιτητές ήρθαμε αντιμέτωποι προ τετελεσμένων αποφάσεων σχετικά με την επιβολή του ορίου δήλωσης μαθημάτων. Μάθαμε πως η Γενική Συνέλευση των καθηγητών στις 27/5/14 αποφάσισε την επιβολή του ορίου δήλωσης στα μαθήματα προς εξέταση. Ειδικότερα στο 1^ο έτος το όριο είναι ιδιαίτερα αυστηρό, αφού επιτρέπει την δήλωση μόνο 2-3 χρωστούμενων μαθημάτων.

 Για ένα ζήτημα τόσο σημαντικό για την καθημερινότητά μας και την ποιότητα των σπουδών μας, οι καθηγητές αποφάσισαν ερήμην μας, χωρίς να προηγηθεί καμία συζήτηση ή ενημέρωσή μας, ούτε καν μια ανακοίνωση!

Αρχικά θα θέλαμε να αναπτύξουμε κομμάτι της επιχειρηματολογίας την οποία χρησιμοποίησε ο σύλλογος πέρσι κατά του ορίου :

1) Τι ισχύει; Κάθε μάθημα έχει κατά μέσο όρο 5 ects (4-8 στα τρία πρώτα έτη και 4 στα δύο τελευταία) και το εξάμηνο 30 ects, δηλαδή περίπου 6 μαθήματα. Στους εισακτέους μέχρι και το ’13-’14 το όριο δήλωσης είναι 60 ects ανά εξάμηνο , δηλαδή περίπου 12 μαθήματα. Σημειωτέον ότι δεν γίνεται εκ νέου δήλωση μαθημάτων στην εξεταστική του Σεπτέμβρη. Ο ισχυρισμός ότι το όριο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικό περιορισμό είναι αμφίβολος γιατί υπάρχουν όντως φοιτητές που έχουν περάσει πάνω από 2*12 μαθήματα σε τρεις εξεταστικές (δηλαδή 8 μαθήματα σε κάθε εξεταστική). Ακόμα όμως και αν δεχτούμε ότι τα 60 ects είναι το αντικειμενικό όριο της προσπάθειας που μπορεί να καταβάλει ένας φοιτητής σε μια εξεταστική , τότε η ύπαρξη του ορίου είναι ανούσια. Το παραπάνω όριο αποτελεί μεταβατική διάταξη και για τους εισαχθέντες από το ’14-’15 και μετά το όριο δήλωσης γίνεται 42 ects(8 περίπου μαθήματα). Αυτό σημαίνει ότι μόνο αν ένας φοιτητής χρωστάει <=2 μαθημάτων δίνει όλα(6) του εξαμήνου, χωρίς πρόβλημα. Αν χρωστάει 2-8 μαθήματα αδυνατεί να δώσει όλα του εξαμήνου, παρ ‘όλο που μπορεί να συμμετέχει σε προόδους, project, εργαστήρια κ.λ.π. του έτους του. Τέλος, σε κάθε εξεταστική που ο φοιτητής έχει χρωστούμενα >=8 μένει ένα εξάμηνο πίσω και συνεπώς η φοίτηση παρατείνεται στα 5.5 , 6 κ.ο.κ. χρόνια. Δεδομένης της διαγραφής στα 7 χρόνια είναι πασιφανές ότι ένα τέτοιο όριο οδηγεί στη διαγραφή.

2) Τα στατιστικά που παραθέσανε οι καθηγητές ήταν ανεπίκαιρα γιατί αφορούσαν την περίοδο φοίτησης του 2007, επειδή δεν έχει καμία σχέση με τις σημερινές συνθήκες της σχολής (μαθήματα, μαζικά κοψίματα, άλλη ύλη, άλλο πρόγραμμα σπουδών) καθώς και με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα.

3) Σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με γονείς να απολύονται, οικογένειες σε δυσχερή οικονομική κατάσταση και την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 65% , πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν. Μάλιστα, στη συντριπτική πλειοψηφία τους δουλεύουν ανασφάλιστοι, οπότε δεν μπορούν να το αποδείξουν και να έχουν ευνοϊκότερη μεταχείριση, όπως επικαλούνται ότι προβλέπει ο νόμος. Οι φοιτητές αυτοί βρίσκονται σε αδιέξοδο , διότι είναι αδύνατο να σταματήσουν να εργάζονται και το όριο δήλωσης έρχεται να εντείνει την κατάσταση.

4) Όσον αφορά το πρόγραμμα της εξεταστικής που θεωρείται ότι λύνει τα προβλήματα αν βγει νωρίς, ο ίδιος ο πρόεδρος έχει πει ότι δεν μπορεί να είναι τελεσίδικο λόγω εκτάκτων υποχρεώσεων των καθηγητών. Κάθε χρόνο το πρόγραμμα αλλάζει αναπόφευκτα τελευταία στιγμή, που σημαίνει ότι πολλοί δε θα μπορέσουν να δώσουν κάποια απ’ τα 8 δηλωμένα μαθήματα και αυτό είναι τεράστιο θέμα όταν μπορούμε να χρωστάμε μόνο μέχρι 2 χωρίς πρόβλημα.

5) Με αυτά τα νέα δεδομένα, εντείνεται ακόμη περισσότερο ο εξεταστικοκεντρικός χαρακτήρας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σπρώχνοντας τους φοιτητές ακόμη πιο έντονα σε εύκολες λύσεις, όπως τα φροντιστήρια, τα τυποποιημένα σος θέματα και οι έτοιμες εργασίες, αναγκάζοντας τους έτσι να περνούν μαθήματα χωρίς να έχουν ουσιαστικά αφομοιώσει την αντίστοιχη ύλη. Είναι σαφές ότι αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να δημιουργήσει απόφοιτους με κριτική σκέψη και δημιουργική αντιμετώπιση της επιστήμης τους, εμποδίζοντας, εν τέλει, τη σύνδεση των επιμέρους μαθημάτων μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να μη συνολικοποιείται η αντίληψη επί του γνωστικού αντικειμένου.

6) Από τα παραπάνω προκύπτουν ξεκάθαρα η πίεση που θα δεχτεί ο φοιτητής για να συμβαδίσει με το όριο δήλωσης και οι παραχωρήσεις που θα αναγκαστεί να κάνει. Αναγκάζεται να περιορίσει κάθε ενασχόληση με τα ενδιαφέροντα του πέραν της σχολής, ακόμα και την κοινωνική και πολιτική του δραστηριότητα, το οποίο ευνουχίζει την προσωπικότητά του. Είναι πολλά τα παραδείγματα φοιτητών που για κάποια περίοδο έδωσαν προτεραιότητα σε εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες (π.χ. μουσική) και το συνδύασαν στη συνέχεια με τις σπουδές τους (π.χ. ηλεκτροακουστική, μικροηλεκτρονική). Είναι στοιχειώδες δικαίωμα , αλλά και ευθύνη του καθενός ξεχωριστά η διαχείριση του χρόνου σπουδών του , όπως εκείνος κρίνει και αυτό ζητάμε.

7) Δε χωράει αμφιβολία ότι η σχολή μας εμφανίζει προβλήματα και κενά στην εκπαιδευτική διαδικασία.

-Η έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών και βοηθητικού προσωπικού στα εργαστήρια

-Τα συγγράμματα, που συχνά είναι είτε ανεπαρκή και ξεπερασμένα, είτε δε συμβαδίζουν με τη διδασκαλία, ενώ δίνονται λίγο πριν την εξεταστική.

-Αίθουσες που δε χωράνε ούτε τους φοιτητές που είναι επίσημα εγγεγραμμένοι στο έτος

-Το προβληματικό πρόγραμμα σπουδών, ιδιαίτερα στο 4ο και 5ο έτος.

-Τα μαζικά και παράλογα κοψίματα

-Καθηγητές που δεν καταβάλλουν την απαιτούμενη προσπάθεια για την ουσιαστική διδασκαλία

Είναι ορισμένα από τα ζητήματα που αξίζει να μας απασχολούν. Θεωρούμε ότι με την εισαγωγή του ορίου δήλωσης αποφεύγεται η αντιμετώπιση των αληθινών προβλημάτων και προτιμάται η εύκολη «λύση».

Ποια ήταν η πρόφαση των καθηγητών για την εφαρμογή του μέτρου;

Αρχικά οι καθηγητές χρησιμοποίησαν σαν πρόφαση το τότε ισχύον μέτρο των διαγραφών, θεωρώντας πως επιβάλλοντας πιο αυστηρά μέτρα στους φοιτητές θα τους βοηθήσουν να τελειώσουν πιο γρήγορα την σχολή τους. Βέβαια πλέον διαγραφές δεν υπάρχουν –ενδιαφέρον θα έχει να ακούσουμε την επιχειρηματολογία τους τώρα- Κάποιοι καθηγητές δεν αρκέστηκαν σε αυτό αλλά έκαναν λόγο για γονείς που τηλεφωνούσαν στην κοσμητεία και ζητούσαν επιβολή αυστηρών μέτρων για τα παιδιά τους (LOL). Στην συνέχεια οι καθηγητές αντί για επιχειρήματα επέλεξαν την κινδυνολογία και τις απειλές για χαμένα εξάμηνα, καθώς και κάποιοι αμφισβητούσαν τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης των φοιτητών που πραγματοποιούνταν με 600 άτομα, ονομάζοντάς τις αποφάσεις ομάδας φοιτητών.

Πως κινήθηκε όμως ο φοιτητικός σύλλογος;

Οι προσπάθειες του φοιτητικού συλλόγου να δηλώσει την εναντίωσή του προς το μέτρο, είτε με συζήτηση με τον πρόεδρο είτε με παρέμβαση στη γενική συνέλευση του τμήματος, έπεσαν στο κενό. Ενώ οι φοιτητές έκαναν μαζικές παραστάσεις στον πρόεδρο του τμήματος, στον κοσμήτορα και επιπλέον γνωστοποιούνταν οι αποφάσεις που έπαιρνε ο Φοιτητικός Σύλλογος σε όλους τους καθηγητές, αντιμετωπίστηκαν με πλήρη αδιαφορία. Μάλιστα οι καθηγητές αρνήθηκαν να επανεξετάσουν το ζήτημα στις 2 πρώτες συνελεύσεις που πραγματοποίησαν, και συγκεκριμένοι  αποχώρησαν από την διαδικασία. Έτσι δεν έμεινε άλλος τρόπος ώστε να ξεκαθαρίσει ο φοιτητικός σύλλογος την εναντίωσή στο μέτρο πέρα από την κατάληψη της σχολής.

Αυτός ο αγώνας, που διήρκησε 2 μήνες, ανάγκασε τους καθηγητές να ανταποκριθούνε στο κάλεσμα των φοιτητών για να βρεθεί μια λύση. Έτσι το σύνολο των καθηγητών και των φοιτητών μαζεύτηκαν σε ένα αμφιθέατρο για να παραθέσουν τις απόψεις τους μετά από 8 ολόκληρες βδομάδες κινητοποιήσεων. Οι φοιτητές προσπάθησαν να ανοίξουν τα πραγματικά ζητήματα τις εκπαιδευτικής διαδικασίας και το πέτυχαν, με τους καθηγητές να τονίζουν πως ήταν μια γόνιμη διαδικασία. Ένα κοινό συμπέρασμα που προέκυψε από την εν λόγω συνάντηση είναι, ότι για ζητήματα που αφορούν την εκπαιδευτική διαδικασία και την καθημερινότητά μας, θα πρέπει να λαμβάνεται υπ όψη  η γνώμη των φοιτητών. Το αποτέλεσμα του συνολικού αγώνα ήταν η αναστολή του μέτρου.

Ο αγώνας που έδωσε πέρσι ο φοιτητικός μας σύλλογος είναι σίγουρο πως δεν τελείωσε. Παρόλη την απαράδεκτη στάση των καθηγητών, καθώς δεν τήρησαν καμία δέσμευσή τους για γόνιμο διάλογο σε κάθε επίμαχο ζήτημα ( π.χ. πρόγραμμα σπουδών, όριο δήλωσης κ.τ.λ.) ξαναφέρνουν το μέτρο προς εφαρμογή, αναιρώντας το κεκτημένο της αμοιβαίας συζήτησης.

Εμείς, σε πείσμα όσων θέλουν να κάτσουμε «φρόνιμα», όσων πιστεύουν ότι θα δεχτούμε πειθήνια και υπάκουα όσα μας επιβάλλουν, δεν τσιμπάμε. Το καλό μας το ξέρουμε καλύτερα εμείς. Κι αυτό θα υπερασπιστούμε, μέσα από τον νικηφόρο δρόμο των συλλογικών, μαζικών ανυποχώρητων αγώνων του συλλόγου μας.

Γιατί δεν το κρύβουμε, διψάμε για ουρανό!

Όλοι στην Γενική Συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου την Πέμπτη 9/10 και ώρα 14:00 στα ΗΛ5.